Sekiz aylık bir kızım var. Ellerini keşfettiğinden beri ilgisini çeken her şeye doğru kendini atıveriyor. Bugünlerde de sesini keşfetti. Çığlıklar atması o yüzden. Artık beni de tanıyor. İşten eve döndüğümde beni görüp heyecanlanmasından, ellerimi yıkamaya bile tahammül etmeyip “beni al” dercesine ağlamasından anlıyorum bunu. Her gün gittikçe değişiyor, yeni yeni şeyler öğreniyor, üstelik hızla büyüyor. Söyleyeceklerim büyümesiyle alakalı. Kimden ne…